Klein fragment uit het eerste hoofdstuk van de roman-in-wording: Een beetje verdwaasd staat hij op en volgt haar het hoekje om naar een set felgele deuren waar in verschillende tinten rood de naam Roko is gespoten in graffitiletters. De deuren gaan vanzelf open en ze lopen een donkergrijze gang in. De gang is leeg en…
Categorie: Fictie
Fragment: Reis naar de maan
Heb je ooit gedacht, waarom ben ik hier in hemelsnaam mee begonnen? Waarom heb ik ‘ja’ gezegd? Ik zit in mijn stoel, ingesnoerd in een net-niet-comfortabele riem, en het is precies één minuut voor vertrek. De klok is begonnen met aftellen. Help. Ik wil hier weg. Ik probeer die woorden uit mijn gedachten te wissen,…
Fragment: Bergmeer
Een bergmeer, koel kabbelend lichtgroen water dat fonkelt in de zomerzon, omringd door groenbruine bergen met witte toppen, die afsteken tegen een felblauwe lucht. Of dichtgevroren in de winter, een stevige laag ijs en daaronder zwarte leegtes, bedekt met een dikke laag sneeuw, verstopt in een landschap dat is verdwenen in de sneeuw, misschien zelfs…
Fragment: De afstand tussen mij en Aarde
Op 18 februari werd de bundel Envisioning Other Futures gepresenteerd, en ik droeg een stuk uit mijn verhaal “De afstand tussen mij en Aarde” voor (bundel is hier te vinden op de Feed van Other Futures): De laatste dag van de conferentie brachten we door in een van de grootste theaterzalen van het nieuwe grottencomplex….
Fragment: Het experimentatiereservaat
Het dak staat vol groen, een oase bovenop een blok beton en glas. Tegen de oude liftschacht staan plantenbakken vol sla en spinazie. Langs de randen van het dak staan diepe bakken vol knolgroenten en kool. Emma zit op haar hurken naast de boerenkool en controleert de blaadjes op bladluis en andere beestjes. Het grind…
Fragment: Zonlicht
Het zonlicht schijnt zachtjes door de smoezelige ruit. Het is nog vroeg, want buiten en binnen is het nog stil. Niemand is nog op. Buiten schijnt het zonlicht op de witte en bruine en grijze blokken anonieme gebouwen, normaal zo lelijk en hoekig en gewoontjes, maar in het juiste licht hebben ze allemaal iets van…
Fragment: Ik haat de stilte wanneer het tijd is om te spreken
Een witte cel. De muren wit, als een leeg schildersdoek, een blanke pagina. Ze komen op me af en verdrukken me haast, vermorzelen, verpletteren me. De kleuren zijn verdwenen. Ik huil niet, nog niet. Ik staar naar het wit van de muren. Seconden duren minuten, nee, uren, maar iets van mijn oude kracht, mijn verbeelding,…
Verhaal: GIFTIG
Heleni staat iets verderop onder de gammele houten overkapping van het nu nog enige Chinese restaurant in de stad. Ik sprint de verlaten straat over. Mijn harde zolen klappen tegen het asfalt. Een druppel regen landt op mijn voorhoofd. Ik spring net op tijd onder de overkapping en veeg mijn hoofd snel droog met de…
Fragment: Voorbij de val
Meteen nadat Bodwin de deur hard achter zich heeft dichtgetrokken, zakt Annabeth weer ineen in de grote beige fauteuil. Ze laat haar handen langzaam over het zachte kalfsleer glijden. Het is allemaal zo vermoeiend. En niemand die het echt waardeert, die haar waardeert voor wat ze is en wat ze probeert te doen voor de…
Fragment: Wouter
Een kort stukje uit mijn kort verhaal “Wouter”, over een eenzame en fanatieke hardloper die op zoek gaat naar nieuwe vrienden. Nummer één Wouter stond zoals altijd een kwartier van tevoren bij de uitgang van het metrostation te wachten. Een lange stroom auto’s kwam de Erasmusbrug af rijden. Wouter staarde afwezig naar de auto’s, hoe…