Op 18 februari werd de bundel Envisioning Other Futures gepresenteerd, en ik droeg een stuk uit mijn verhaal “De afstand tussen mij en Aarde” voor (bundel is hier te vinden op de Feed van Other Futures): De laatste dag van de conferentie brachten we door in een van de grootste theaterzalen van het nieuwe grottencomplex….
Categorie: Verhalen
Fragment: Zonlicht
Het zonlicht schijnt zachtjes door de smoezelige ruit. Het is nog vroeg, want buiten en binnen is het nog stil. Niemand is nog op. Buiten schijnt het zonlicht op de witte en bruine en grijze blokken anonieme gebouwen, normaal zo lelijk en hoekig en gewoontjes, maar in het juiste licht hebben ze allemaal iets van…
Fragment: Ik haat de stilte wanneer het tijd is om te spreken
Een witte cel. De muren wit, als een leeg schildersdoek, een blanke pagina. Ze komen op me af en verdrukken me haast, vermorzelen, verpletteren me. De kleuren zijn verdwenen. Ik huil niet, nog niet. Ik staar naar het wit van de muren. Seconden duren minuten, nee, uren, maar iets van mijn oude kracht, mijn verbeelding,…
Verhaal: GIFTIG
Heleni staat iets verderop onder de gammele houten overkapping van het nu nog enige Chinese restaurant in de stad. Ik sprint de verlaten straat over. Mijn harde zolen klappen tegen het asfalt. Een druppel regen landt op mijn voorhoofd. Ik spring net op tijd onder de overkapping en veeg mijn hoofd snel droog met de…
Fragment: Voorbij de val
Meteen nadat Bodwin de deur hard achter zich heeft dichtgetrokken, zakt Annabeth weer ineen in de grote beige fauteuil. Ze laat haar handen langzaam over het zachte kalfsleer glijden. Het is allemaal zo vermoeiend. En niemand die het echt waardeert, die haar waardeert voor wat ze is en wat ze probeert te doen voor de…
Fragment: Wouter
Een kort stukje uit mijn kort verhaal “Wouter”, over een eenzame en fanatieke hardloper die op zoek gaat naar nieuwe vrienden. Nummer één Wouter stond zoals altijd een kwartier van tevoren bij de uitgang van het metrostation te wachten. Een lange stroom auto’s kwam de Erasmusbrug af rijden. Wouter staarde afwezig naar de auto’s, hoe…
Verhaal: Het Roze Meisje
“Het was niet mijn bedoeling om haar te volgen.” “Te stalken, bedoel je,” antwoordde Rob. Wouter legde de vijf potloden op zijn bureau recht voor hij opkeek. Rob lag languit op de bank, zijn voeten leunend op de koffietafel die hierdoor iets was verschoven. “Kun je je voeten van de tafel houden? Hij staat niet…