Klein fragment uit het eerste hoofdstuk van de roman-in-wording: Een beetje verdwaasd staat hij op en volgt haar het hoekje om naar een set felgele deuren waar in verschillende tinten rood de naam Roko is gespoten in graffitiletters. De deuren gaan vanzelf open en ze lopen een donkergrijze gang in. De gang is leeg en…
Tag: fragment
Fragment: Reis naar de maan
Heb je ooit gedacht, waarom ben ik hier in hemelsnaam mee begonnen? Waarom heb ik ‘ja’ gezegd? Ik zit in mijn stoel, ingesnoerd in een net-niet-comfortabele riem, en het is precies één minuut voor vertrek. De klok is begonnen met aftellen. Help. Ik wil hier weg. Ik probeer die woorden uit mijn gedachten te wissen,…
Fragment: Bergmeer
Een bergmeer, koel kabbelend lichtgroen water dat fonkelt in de zomerzon, omringd door groenbruine bergen met witte toppen, die afsteken tegen een felblauwe lucht. Of dichtgevroren in de winter, een stevige laag ijs en daaronder zwarte leegtes, bedekt met een dikke laag sneeuw, verstopt in een landschap dat is verdwenen in de sneeuw, misschien zelfs…
Fragment: De afstand tussen mij en Aarde
Op 18 februari werd de bundel Envisioning Other Futures gepresenteerd, en ik droeg een stuk uit mijn verhaal “De afstand tussen mij en Aarde” voor (bundel is hier te vinden op de Feed van Other Futures): De laatste dag van de conferentie brachten we door in een van de grootste theaterzalen van het nieuwe grottencomplex….
Fragment: Het experimentatiereservaat
Het dak staat vol groen, een oase bovenop een blok beton en glas. Tegen de oude liftschacht staan plantenbakken vol sla en spinazie. Langs de randen van het dak staan diepe bakken vol knolgroenten en kool. Emma zit op haar hurken naast de boerenkool en controleert de blaadjes op bladluis en andere beestjes. Het grind…
Fragment: Ik haat de stilte wanneer het tijd is om te spreken
Een witte cel. De muren wit, als een leeg schildersdoek, een blanke pagina. Ze komen op me af en verdrukken me haast, vermorzelen, verpletteren me. De kleuren zijn verdwenen. Ik huil niet, nog niet. Ik staar naar het wit van de muren. Seconden duren minuten, nee, uren, maar iets van mijn oude kracht, mijn verbeelding,…